Mijn vervolg in Kiwi-land!

Wow! Ik heb gewoon net een fatsoenlijk softijsje op van de Mac van ongeveer 20 eurocent. (Weet je die tijd nog dat een rakketje 0,25 cent was in Nederland? Nou hier bestaat het dus nog ongeveer) Geweldig toch? Net zoals alles hier eigenlijk wat ik doe en meemaak. Time flies when you're having fun!

Eline en ik zijn dus na mijn laatste verhaal met z'n tweeen verder gaan reizen. We waren toen in Dunedin en zijn daar na de steilste straat van de wereld gegaan. We hebben geen poging gedaan om met ons automaatje naar boven te rijden, maar zijn gaan lopen en ik was bekaf. Mijn conditie weet zich al een tijdje te verstoppen. Tijdens het parkeren wist Eline nog de wieldop van de auto te rijden en wilde hem er weer stevig opzetten door er een trapje tegen aan te geven, zodat ie 'krak' zei en er een grote barst in zat. Hm...een probleem voor later als we de auto weer in moeten leveren. ;)

Verder naar het zuiden reden we naar de Catlins. Hier hebben we onderweg een paar keer gestopt om regenwouden en watervallen te bekijken. We verbleven die nacht in een klein hostel naast het strand waar we nog sealions hebben gespot. De meesten sliepen in het zonnetje (lijkt me een ideaal leven) zodat we heel dichtbij konden komen. We zagen zelfs een jonkie! Die dag daarna reden we naar Curio Bay waar we gehoord hadden dat je er met dolfijnen kon zwemmen. We zagen ze inderdaad gewoon in de zee zwemmen, maar het was koud en bewolkt die dag, dus mietjes als we zijn hadden we geen zin de koude zee in te gaan. Totdat een man die aan het strand zat aanbood dat we zijn wetsuits wel mochten lenen. Dat lieten we ons geen twee keer zeggen, dus we kregen de sleutel van z'n camper en konden ze pakken. Zo makkelijk zijn de mensen hier. Ik hou d'r wel van. Dus even later konden wij ook het water in. Met twee stenen tikten we tegen elkaar, zodat de dolfijnen op het geluid afkwamen. Ja hoor, op nog geen twee meter afstand zwommen ze om ons heen. Lien vloog me om de nek, omdat ze het een beetje eng vond. Ik elke keer stiekem met die stenen tegen elkaar tikken als ze niet keek...
Maar hoe cool?!! Je zit gewoon in een zee met wilde dolfijnen!

De volgende dag dachten we in een leuk hostel te slapen in een tweepersoons cabin. Niet was minder waar. We verbleven in een muf hutje met een stapelbedje en verder was er helemaal niks te doen. Dan pas merk je hoe verwend je bent en hoe je jezelf moet vermaken als er geen t.v. en dvd-speler is. Na een paar spelletjes lagen we dan ook al om 21 uur in bed. We kwamen steeds meer in de richting van Milford Sound waar we graag heen wilden en het werd ook steeds regenachtiger, maar we hadden eerst nog een tussenstop in Te Anau waar we een 3 uur durende wandeling hebben gemaakt. Hier heb ik ook maar ff een regenjasje aangeschaft. Hier kwamen we Johanneke weer tegen. Ze had toch besloten om niet te gaan werken in het hostel in Seacliff en was nu op reis met twee andere Nederlanders.
We vervolgden onze reis dus naar Milford Sound. Een prachtig natuurgebied omringt door veel bergen. We hebben er een cruise gedaan en de boot reed ons zelfs onder een grote waterval door.

Daarna reden we rechtstreeks naar Queenstown. Dit was zo'n 5 uur rijden, maar de afstanden vallen ons steeds meer mee. In NL vond ik naar de andere kant van het land rijden al redelijk lang, hier zit je vaak veel langer in de auto. In Queenstown werden de activiteiten je om de oren gegooid. Je kunt hier van alles doen; kayaken, raften, bungee-jumpen, skydiven enz. Niks van dit alles hebben wij gedaan. Wij hebben de mooiste activiteit in de kroeg gedaan; speeddaten. Haha. Eens moet de eerste keer zijn, maar dit bleek niet de manier te zijn en naast al dat gelul krijg je er ook ontzettend dorst van. We hebben in Queenstown nog wel gekeken hoe mensen met een elastiekje aan hun been van een brug afsprongen en we hebben hier het masterlijkste ijsje ooit gehad van een chocolaterie.
Lake Wanaka was onze volgende stop en hier hebben we 's ochtends in de zon een wandeling gedaan en 's middags in de regen de bios bezocht. Lekker onderuit gezakt op de bank naar 'The curious case of Benjamin Button' zitten kijken. 's Avonds in de bar weer lekker goedkope wijn weten te slobberen en kwamen we twee jongens tegen waar we in Sydney ook al een keer wat mee hadden gedronken. Toevallig!
In Wanaka hadden we ook vast onze gletsjertocht geboekt die we bij Fox Glacier zouden doen.
Ook weer een aparte ervaring. Daar gingen de omaatjes; eerst een wandeling door het regenwoud en daarna gaan de crampers onder die je grip geven op het ijs. Daar loop je dan...midden op een gletsjer en dus midden op het ijs. Over aparte ervaringen gesproken: Ik ben nogal een ster in slapen. Stond er in het hostel in Fox Glacier midden in de nacht een kamergenootje naast m'n bed die me wakker maakt omdat ik te hard snurkte. Oeps!

Na Fox Glacier hebben we nog in twee plaatsen overnacht waar eigenlijk verder niks te doen was, maar via deze plaatsen gingen we naar onze volgende mooie bestemming Abel Tasman. Het National Park kan je met de auto niet bereiken, dus boekten we de water-taxi die ons afzette bij een baai, vanaf waar we zelf naar de volgende baai zijn gelopen wat zo'n 3,5 uur duurde. Die taxi scheurde mooi over het water en kletterde over de golven dat het gevoel gaf alsof je in een of andere attractie zat. Het Abel Tasman is echt mooi met z'n helder blauwe water, mooie strandjes en palmbomen. Ik noem zoiets altijd 'paradijsje'. Het was die dag ook lekker warm en zonnig dus genoeg reden om in je string te gaan wandelen, moet een man hebben gedacht. Ik moest m'n neus echt dichtknijpen om niet keihard in lachen uit te barsten.
We hadden een hostel in de buurt van het park in Motueka en hier ontmoetten we Susanne. In de spa-pool (jaja, ook hier zit ik nog wel eens in een jacuzzi) vertelde zij ons dat ze nog niet wist hoe ze in het North Island moest gaan rondreizen, dus vroeg ze of ze met ons mee mocht. Lien en ik vonden dat geen probleem, dus we hebben er weer een gezelschap bij.
Wij hebben haar vandaag in Wellington weer ontmoet.

De afgelopen twee dagen zijn Eline en ik nog bij familie van Lien haar vriendin geweest. We werden uitgenodigd in hun vakantiehuis en wij sliepen in het soort zomerhuisje er naast. De man en vrouw woonden al 21 jaar in Nieuw-Zeeland en waren erg sportief aangelegd. Cola scheen volgens hem heel slecht te zijn en pindakaas op je brood ook. Laten wij nou niet willen horen van anderen wat evntueel goed of slecht voor je zou kunnen zijn, want daar trappen we toch niet in! Verder was het wel erg mooi daar en hebben we nog ge-kayakt door de Malborough Sounds. We hebben bij ze gegeten en wat wijntjes gedronken en sloten de dagen al rond 21 uur af.

Vandaag hebben we de boot van Picton naar het North Island gepakt. Een drie uur durende ferry-tocht voerde ons naar Wellington. Ik ben weer benieuwd naar wat het Noorder Eiland ons zal brengen. Het schijnt weer heel anders te zijn dan het Zuiden wat we hebben gezien.
Mijn foto's van het Zuider Eiland zijn te zien op:
http://www.mijnalbum.nl/Album=ZWWWHMVN

Poeh, weer een heel verhaal en dan vertel ik het nog niet eens heel gedetailleerd. Nou ja in ieder geval weer genoeg voor jullie om te lezen. :D

Kus