Geer en Goor in Nieuw-Zeeland

Op dinsdag 3 februari was het de dag dat we 's ochtends om 4 uur werden opgehaald met de taxi om naar het vliegveld in Adelaide te gaan. Om 6 uur zouden we via Sydney naar Christchurch (NZ) vliegen. We gingen zo'n beetje als eerste door de douane en ik was ook meteen de gelukkige om mee te werken aan een steekproef waarop ze mensen onderzoeken op explosieven. Tja, betrouwbaar als ik er uitzie kon je al verwachten dat ik niks bij me had, maar goed, je weet het natuurlijk nooit. Er was verder weinig te doen op het vliegveld en we baalden dat de taxfree winkel nog niet open was. Maar toen we 5.45 van de wc kwamen en richting de gate wilden lopen ging ie wel open. Even snel een duur geurtje opspuiten. Eline ging voor de zekerheid nog een keer naar de wc en ik bleef wachten bij de winkel. Werden we opeens omgeroepen! Dat we moesten boarden! haha maar wij vonden het zo belangrijk om een geurtje op te doen. Kwamen we bij de gate, zei de steward:" Do you feel special now?" Waarop wij zeiden: "YES!"
In Sydney moesten we overstappen en op dat moment begon ik toch aan m'n onschuldige gezichtje te twijfelen. Ik moest namelijk weer meewerken aan het onderzoek op explosieven. Zelfs in Christchurch kwam er nog een Beatle-hondje snuffelen aan onze tassen. Dit keer niet op drugs of explosieven, maar op etenswaren. Ze willen niet dat je eten meebrengt in Nieuw-Zeeland omdat het zo'n schoon land is en ze willen dat dat zo blijft.

We hebben eerst van dinsdag t/m zondag in Christchurch gezeten. We wisten dat Johanneke, een meisje die we in Melbourne ook al hadden ontmoet, op dezelfde datum naar Christchurch zou vliegen als ons. We kwamen haar bij toeval weer tegen op een marktje in het centrum. We hadden het over de manier waarop wij zouden willen rondreizen in Nieuw-Zeeland en wat haar plannen waren. Uiteindelijk besloten wij met z'n 3en een autootje te huren vanaf 8 februari t/m 8 maart. We hebben ongeveer een maand uitgetrokken voor het South Island en ongeveer 2 weken voor het North Island. De huur van de auto zouden we eventueel ook nog kunnen verlengen, zodat we de auto ook nog voor het noorden kunnen gebruiken.
Voor een mooi prijsje kregen wij een witte Toyota Corolla om een maandje in rond te crossen.

We begonnen onze reis naar Methven. Een plaatsje dat ongeveer 2 uur van Christchurch ligt. Het stadje leek behoorlijk uitgestorven, maar in de buurt waren er wel mooie wandelingen te doen en was er mooie natuur te bezichtigen. We reden wat hostels langs en vonden er een met gratis ontbijt, een kamer voor ons 3en, gratis internet en...jawel...een spa pool! We hebben die dag eerst een wandeling gemaakt naar een waterval en er ook onder gestaan. Zoooo koud! Ik had zelfs moeite met ademhalen, maar het was wel de moeite waard. 's Avonds als verwende nesten lekker ontspannen in de spa pool. De volgende dag met enorme spierpijn in m'n bovenbenen (ja, niks gewend he)een berg opgeweest die wordt gebruikt als locatie voor de film Lord of the Rings. Voor de mensen die de film hebben gezien, hier was het dorpje Rohan gevestigd. Je moet je voorstellen dat er geen wandelpaden zijn, maar alleen een pad waar een 4wd Jeep doorheen kan. Avonturistisch als Eline en ik zijn (dus not!), Jo trouwens wel, moesten we door bosjes, door riviertjes met gladde stenen en werd er lekker veel gevloekt. We vergelijken onzelf erg vaak met Geer en Goor, omdat wij net 2 diva's lijken die op hun Prada schoentjes een moeilijke wandeling moeten doen. Dit gaat altijd gepaard met veel geklaag en gevloek, maar eigenlijk genieten we wel enorm veel van de omgeving hoor. Een veel gezegde zin is; "Jemig, is dat nog zo ver lopen? Kan die berg/meer/auto/winkel/whatever niet naar ons toekomen?
Maar goed, de Lord of the Rings berg...toen we er eenmaal op stonden hadden we zo'n mooi uitzicht. De natuur is echt adembenemend mooi en ik kan niet eens echt uitleggen hoe het er uit ziet hier in Nieuw-Zeeland. Ik hoop dat de foto's weer een beetje hun werk doen.

Onze volgende stop was Lake Tekapo. Toen we 's ochtends vertrokken regende het, dus we zijn eerst even in een plaatsje wat winkeltjes wezen kijken. Daarna naar Lake Tekapo gereden, waar ineens de zon doorbrak. We reden naar een hostel waar ze nog plek hadden. We hadden uitzicht op het meer. En wat voor meer! Ik had nog nooit zo'n blauw meer gezien met dat echte sky-blue water. Het weer is hier trouwens erg afwisselend. Het is net als een Nederlandse zomer. Het kan overdag best warm zijn, maar het verschilt echt per dag. 's Avonds koelt het altijd enorm af. We hebben bij Lake Tekapo nog een wandeling gedaan waarop we ook op het meer uitkeken. De dag dat we moesten uitchecken regende het heel erg en het zag er naar uit dat het niet ging opklaren. We reden naar een volgend plaatsje dat ons wel een mooie tussenstop leek en hoopten dat daar iets te doen zou zijn. Eigenlijk was daar niet meer dan boodschappen doen, wat we daar als activiteit konden ondernemen. We vonden een hele leuke plek om te verblijven voor de nacht. Er was een huiskamer met openhaard, we hadden weer een eigen kamer en het gaf gewoon een heel huiselijk gevoel. Toevallig was daar nog een Nederlands stelletje van onze leeftijd en rond 18:00 uur begonnen we met borrelen, tot in de late uurtjes. We hebben het ondanks de regen heel gezellig gehad die middag en avond. We ontmoetten ook een ouder stel uit de U.K. met een dochtertje met het syndroom van Down. Na wat wijntjes en biertjes werd de avond steeds gekker. We hebben met het meisje nog een soort dance competition gedaan, waarbij we om de beurt moesten dansen en we om de beurt in de jury zaten en we eindigden met z'n allen op de grond en speelden een trein op het nummer 'Kedeng kedeng' van Guus Meeuwis. Het meisje had de avond van haar leven. We hoorden de volgende dag van haar ouders dat ze nog 2 uur lang had lopen giegelen in bed.

Met het Nederlandse stel besloten we om samen naar Mount Cook te gaan. Dit is de hoogste berg in Nieuw-Zeeland. Hier dichtbij ligt ook het Tasman Lake die de dag ervoor in de krant stond, omdat er ijsblokken van de gletsjer in het meer waren gevallen. Schijnt bijzonder te zijn, dus dat wilden we dan wel ff zien. Helaas was het bewolkt en er hingen echt dikke wolken tussen de bergen, waardoor Mount Cook niet eens te zien was. We besloten toch een wandeling te maken in een vallei en zagen dat de bewolking een beetje wegtrok. Op een gegeven moment zagen we de top van de berg Mount Cook (dachten wij) met een mooie sneeuwlaag. Wij helemaal enthousiast toen de zon er ook nog doorbrak en natuurlijk het idee dat we de berg toch hadden gezien. Toen we wegreden keek Eline nog eens achterom en zei opeens dat ze de echte Mount Cook zag. Bleek dus dat we een uur naar een hele andere berg hadden gekeken dan Mount Cook. Toch maar ff van een afstand een foto gemaakt dan. :)

We reden door naar Oamura, omdat we dachten dat het een leuk dorpje zou zijn om m'n verjaardag te vieren. Wij vol goede moed naar het cafe om daar om 12 uur m'n verjaardag te vieren. De avond was niet heel erg geslaagd. We ontmoetten namelijk wat locals, die nogal opdringerig deden. Ik voelde me 14 feb. ook helemaal niet echt jarig. Toch deden Jo en Lien wel hun best; van hen kreeg ik een heel mooi kettinkje en ze hadden nog een verassing voor me toen we pannenkoeken gingen eten. Super lief dat ik nog een cadeautje kreeg.En heel leuk dat jullie thuis ook nog aan me hebben gedacht!

We reden door in de richting van Dunedin, waar ik nu zit. Maar stopten in een plaatsje ten noorden van Dunedin, genaamd Seacliff. We hebben daar 3 nachten geslapen in een hostel met een geschiedenis. Er zat veel landgoed omheen, het was er heel rustgevend en er liepen zelfs 3 paarden los rond. We hebben er nog op het strand gelegen en seals en pinguins gezien! Het was er erg gezellig en we hebben twee avonden een BBQ gehad in het gebouw waar wij sliepen.
Johanneke kreeg een baantje in het hostel aangeboden gekregen en ze vond het een hele moeilijke beslissing, maar ze koos er vanochtend toch voor om daar te blijven. Eline en ik reizen dus met z'n tweeen verder. Misschien dat we af en toe wel mensen vinden die met ons mee kunnen rijden tegen een betaling. We zien wel hoe het gaat. No worries!

Mijn foto's staan dit keer op:
http://www.mijnalbum.nl/Album=S874JGNE
Op Eline's site staan nog meer foto's!
http://www.mijnalbum.nl/Album=DBL4Q7BB

Kus kus kus

p.s. Mam? Is het verhaal nu wel uitgebreid genoeg? :D